Η επόμενη δικάσιμος ορίστηκε για τις 9 Γενάρη, στις 9 το πρωί στα δικαστήρια Ρεθύμνου με τη συνέχεια της κατάθεσης του Σωτήρη Τσουκαρέλη. Στο μεταξύ ανεβάζουμε τα κυριότερα σημεία των τελευταίων δύο συνεδριάσεων του δικαστηρίου κατά την οποία ολοκλήρωσε την κατάθεσή του ο μάρτυρας Γιάννης Πυργιωτάκης και άρχισε να καταθέτει ο Σωτήρης Τσουκαρέλης.
Ας θυμίσουμε τα παρακάτω γεγονότα πριν αναφερθούμε στα της δίκης: το φθινόπωρο του 2005 γίνεται ερώτηση στη βουλή σχετικά με τη φήμη παρατυπιών στην ένταξη φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ακολουθεί μια σύσταση από το υπουργείο Παιδείας προς τον πρύτανη Παλλήκαρη για διερεύνηση του θέματος (4/11/2005). Στη συνέχεια, αποστέλλεται επιστολή του Παλλήκαρη προς τον Πυργιωτάκη (18/11/2005), καθηγητή του Παιδαγωγικού τμήματος, στην οποία του αναθέτει τη διερεύνηση της υπόθεσης. Στο αρχικό κατηγορητήριο της τρέχουσας δίκης, κατηγορούμενος ήταν και ο Πυργιωτάκης, ο οποίος απαλλάχτηκε με βούλευμα του εφετείου Χανίων. Λόγω των συνεχών αναφορών προς το πρόσωπό του, θεωρήθηκε ως βασικός μάρτυρας της δίκης και κλήθηκε από το δικαστήριο.
Οι συνθήκες ανάθεσης και περαίωσης της έρευνας Πυργιωτάκη. Η επιστολή ανάθεσης της διερεύνησης προς τον Πυργιωτάκη έχει ως συνημμένη μια επιστολή του Αλεξανδρόπουλου που συντάχθηκε στις 24/1/2006, πράγμα που θέτει σε αμφισβήτηση το κατά πόσο η εντολή διερεύνησης της υπόθεσης δόθηκε από τον πρύτανη όντως στις 18/11, αφήνοντας υπόνοιες για σκόπιμη αλλαγή της ημερομηνίας για να φανεί ότι ο πρύτανης ενήργησε άμεσα στη σύσταση του υπουργείου Παιδείας. Ο Πυργιωτάκης δεν μπόρεσε να απαντήσει σχετικά, καθώς δεν θυμόταν την ακριβή ημερομηνία ανάθεσης. Για τη διεξαγωγή της έρευνας είχε πρόσβαση μόνο στους φακέλους των υποψηφίων στους οποίους είχε αναφερθεί ο Αλεξανδρόπουλος στην ένστασή του. Δεν τέθηκαν υπόψη του επιστολές διαμαρτυρίας φοιτητών, ούτε άλλα έγγραφα που αφορούσαν το θέμα. Επιβεβαίωσε ότι δεν μίλησε με κανέναν από τους φοιτητές, τον Αλεξανδρόπουλο ή τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης, θεωρώντας ότι δεν ήταν απαραίτητο. Μόνο οι τελευταίοι και ο πρύτανης γνώριζαν για τη διεξαγωγή της έρευνας που θα απαντούσε στο υπουργείο Παιδείας. Την ολοκλήρωσε στις 21/2/2006 και την παρέδωσε δυο μέρες αργότερα. Κι εκεί, όπως τόνισε, τέλειωσε η οποία σχέση του με την υπόθεση. Η διεξαγωγή της έρευνας όπως και το πόρισμα είχαν, σύμφωνα με την κατάθεσή του, «εμπιστευτικό» χαρακτήρα, παρόλο που, όπως τόνισε η πολιτική αγωγή το θέμα αφορούσε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα . Στο πόρισμα καταλήγει ότι η καταγγελία Αλεξανδρόπουλου «βρίθει ανακριβειών».
Οι αποκλίσεις στη βαθμολογία των υποψηφίων. Του φάνηκαν εντελώς φυσιολογικές, ενώ τόνισε ότι θα τον προβλημάτιζε μόνο αν οι βαθμολογητές είχαν δώσει τους ίδιους βαθμούς. Η υψηλή βαθμολόγηση συστατικών επιστολών από διοικητικούς αξιωματούχους (π.χ. του περιφερειάρχη) δικαιολογείται καθώς αφορούσε την επαγγελματική κατάρτιση των υποψηφίων [να σημειώσουμε ωστόσο ότι όσοι έλαβαν τέτοιες επιστολές δεν εργάζονταν σε ανάλογες θέσεις]. Ανάλογες απαντήσεις έδωσε ο μάρτυρας και σχετικά με τις διαφοροποιήσεις στην αξιολόγηση της επάρκειας ξένης γλώσσας.
Ιδανική λύση το πειθαρχικό συμβούλιο. Διευκρίνισε ότι το τμήμα είχε πολωθεί τόσο πολύ, ώστε όποιος κι αν αναλάμβανε να διερευνήσει την υπόθεση δεν θα κατέληγε σε πόρισμα με κοινή αποδοχή. Επομένως ο αρμοδιότερος φορέας ήταν το ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο των μελών ΔΕΠ (!). Ωστόσο παραδέχτηκε ότι δεν συνάδει με την ακαδημαϊκή πρακτική η μη παραχώρηση των αναλυτικών βαθμολογιών στον Αλεξανδρόπουλο.
Δεν ήξερε ότι θα χρησιμοποιούνταν το πόρισμά του για τη σύνταξη της πειθαρχικής δίωξης. Ο Πυργιωτάκης διευκρίνισε ότι έμαθε από τα ΜΜΕ τη χρήση του πορίσματός του για τη σύνταξη της πειθαρχικής δίωξης και ότι δεν θα αναμειγνυόταν αν γνώριζε ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Αναφέρθηκε σε δημόσια δήλωσε που είχε κάνει και την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ.
«Περάσαμε πολύ φόβο». Ο κ. Σωτήρης Τσουκαρέλης, μάρτυρας της πολιτικής αγωγής και υψηλόβαθμο στέλεχος της ΠΑΣΠ μέχρι τα τέλη του 2005, ανέφερε συγκινημένος ότι η συγκεκριμένη εποχή συνιστούσε για όσους την έζησαν «μια συγκλονιστική περίοδο» με πολύ φόβο. Όσα μέλη των παρατάξεων ΠΑΣΠ και ΔΑΠ διαφωνούσαν με τις πελατειακές πρακτικές, περιθωριοποιήθηκαν στο εσωτερικό των παρατάξεων. Ο ίδιος και άλλοι συνάδελφοί του διαγράφτηκαν το Δεκέμβρη 2005 από την παράταξη της ΠΑΣΠ διότι υποστήριξαν την ένσταση Αλεξανδρόπουλου (είχε προηγηθεί ιδιωτική συνομιλία με τον Κοτρόγιαννο, κατά την οποία ο τελευταίος είχε πει στον Τσουκαρέλη ότι «είναι λίγα τα ψωμιά του»). Αναφέρθηκε εκτενώς σε συνομιλίες αλλά και σε έγγραφη κατάθεση που έχει στείλει η τότε πρόεδρος της ΔΑΠ Βάια Μούσα, η οποία αντιμετώπιζε παρόμοια κατάσταση, δεχόμενη πιέσεις από τα γραφεία των Κεφαλογιάννηδων και τον τότε πρόεδρο της ΝΟΔΕ Ρεθύμνου, ώστε να μην υποστηρίξουν τον Αλεξανδρόπουλο αλλά τον Λάβδα. Σε αντίθετη περίπτωση «θα κατέστρεφαν τη ζωή της και δεν θα έβρισκε ποτέ δουλειά στο αντικείμενό της». Ο τότε πρόεδρος της ΝΟΔΕ την είχε απειλήσει ότι «θα έφευγε νύχτα απ’ την Κρήτη». (Σημείωση: Όπως φάνηκε από την κατάθεση, ήταν η κ. Μούσα αυτή που προέτρεψε τον Αλεξανδρόπουλο να απευθυνθεί σε κάποιο από τα μεγάλα κόμματα και η ίδια προσφέρθηκε να μεταφέρει το ζήτημα στον πρόεδρο της ΝΟΔΕ. Ο τελευταίος αρχικά ήταν θετικός, αλλά μόλις τον επισκέφτηκε άλλαξε τη στάση του, δηλώνοντας ότι η ΝΔ έχει «πολιτικές σχέσεις» με τον Λάβδα. Η επιστολή του Αλεξανδρόπουλου που δόθηκε στον πρόεδρο της ΝΟΔΕ μέσω της κ. Μούσα βρέθηκε στη συνέχεια στα χέρια του Λάβδα που τη χρησιμοποίησε στο κατηγορητήριο παραπομπής του Αλεξανδρόπουλου). Σε ιδιωτική συνομιλία με τον κ. Τσουκαρέλη πριν από τη μοιραία συνέλευση, ο Αλεξανδρόπουλος τού είπε ότι «επιχειρείται η ακαδημαϊκή του εξόντωση», ενώ ο ίδιος ο κ. Τσουκαρέλης ανέφερε ότι ανάλογες φράσεις («θα του/της/σου καταστρέψω τη ζωή») είχε ακούσει αρκετές φορές από αυτό το «σύστημα» στο οποίο συμμετείχαν οι κατηγορούμενοι. Στην περίπτωση της κ. Μούσα που είχε πάρει πτυχιακή εργασία με τον Λάβδα, ο τελευταίος συνέδεε την πιθανότητα αποφοίτησής της με το ποιον θα στήριζε η ΔΑΠ στις επόμενες εκλογές στο πανεπιστήμιο. Η ίδια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πτυχιακή της και να την αντικαταστήσει με δυο σεμινάρια για να μη συνεχίσει να έχει ο Λάβδας περιθώρια πίεσης. Αναφέρθηκε, επίσης, ότι οι περισσότεροι καθηγητές δεν ήθελαν να αναμειχθούν σε ό,τι αναδείχθηκε ως υπόθεση Αλεξανδρόπουλου είτε από φόβο είτε επειδή ήταν «ακαδημαϊκοί»: «δεν ήθελαν μπλεξίματα για να μπορούν να κάνουν την ακαδημαϊκή τους δουλειά».
Πελατειακές σχέσεις παρατάξεων με κατηγορούμενους. Παρότι το δικαστήριο θεωρούσε άσχετο με το κατηγορητήριο το όλο πλέγμα πελατειακών σχέσεων εντός του πανεπιστημίου, ο κ. Τσουκαρέλης επέμενε ότι αυτό ακριβώς συνιστά την ουσία της υπόθεσης, καθώς το ποιοι ευνοήθηκαν και ποιοι αδικήθηκαν στο μεταπτυχιακό είναι άμεσα συνδεδεμένο με αυτό. Ανέφερε ότι κατά τη δεύτερη χρονιά από τη σύσταση του μεταπτυχιακού προγράμματος Πολιτικής Επιστήμης κυκλοφορούσαν τα ονόματα όσων είχαν περάσει, παρότι ακόμη δεν είχαν ανακοινωθεί, ενώ διαδιδόταν ότι υπήρχε μια λίστα που θα έδινε ο Γιάννης Δραμουντάνης, ηγετικό στέλεχος της ΠΑΣΠ, στον Κοτρόγιαννο (πρόεδρο του τμήματος) με ονόματα μελών της ΠΑΣΠ που θα έδιναν στο μεταπτυχιακό. Λόγω αυτών των φημών, η επταμελής γραμματεία της ΔΑΠ είχε επισκεφτεί τον Κοτρόγιαννο για να του θέσει το ζήτημα και ο Κοτρόγιαννος τους ρώτησε αν επιθυμούν «ισοκατανομή» μεταξύ των παρατάξεων. Εκείνοι απάντησαν ότι επιθυμούν αξιοκρατία κι εκείνος επανέλαβε ειρωνικά τη λέξη. Το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων περιλάμβανε από καλές βαθμολογίες («πάρε τον Παπαδάκη, που είναι δικός μας, και θα παίρνεις πάντα 10». Ο ίδιος ο Παπαδάκης ήταν πρώην ΠΑΣΠίτης με πολύ γρήγορη ανέλιξη στο τμήμα) μέχρι αλισβερίσι στις διοικητικές θέσεις του πανεπιστημίου, εξωθώντας νεαρά παιδιά σε τέτοιες πρακτικές. Οι Κοτρόγιαννος και Λάβδας «ευνοούσαν και ευνοούν τους ανθρώπους που τους δηλώνουν υποταγή. Τους ανθρώπους του συστήματός τους». Η κατάσταση αυτή υπήρχε από την ίδρυση του τμήματος, αλλά ίσως όχι στην ίδια ένταση, και δεν είναι γενικευμένη, αλλά αφορά τους κατηγορουμένους.
Υποστήριξη προς Αλεξανδρόπουλο. Με την κατάθεση του κ. Τσουκαρέλη ανατρέπεται το κλίμα ότι ο Αλεξανδρόπουλος πολεμούσε μόνος του κατά της διαφθοράς. Ο κ. Τσουκαρέλης επισήμανε ότι στο εσωτερικό της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ υπήρχαν κομμάτια που υποστήριζαν τον Αλεξανδρόπουλο και ανέφερε την ύπαρξη αποφάσεων του φοιτητικού συλλόγου του τμήματος που ζητούσαν να διερευνηθεί το θέμα της εισαγωγής στο μεταπτυχιακό. Ο ίδιος είχε επισκεφτεί τον εισαγγελέα Ρεθύμνου για το ζήτημα, ο οποίος τον έδιωξε απ’ τον γραφείο του μόλις άκουσε περί τίνος πρόκειται.
ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ-ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ
Δικαιοσύνη στον Στέλιο Αλεξανδρόπουλο
