Απόφαση έφεσης

Σε μια εξαιρετικά συνοπτική διαδικασία-παρωδία το εφετείο Χανίων αθώωσε την Τρίτη 14/5 τους κατηγορουμένους. Σύντομα θα αναρτήσουμε πλήρη ανταπόκριση από τη δίκη.

Κάλεσμα σε ανοιχτή συζήτηση: "Ακαδημαϊκή ελευθερία και θεσμοί: Έννοιες και πραγματικότητα"

Τι περιεχόμενο έχει η έννοια της ακαδημαϊκής ελευθερίας θεωρητικά και πρακτικά στη σημερινή Ελλάδα; Πώς λειτουργεί και πώς καταστρατηγείται ο θεσμός του πανεπιστημίου και γενικότερα οι θεσμοί στις υπάρχουσες συνθήκες; Κατά πόσο μπορεί να ασκηθεί ουσιαστική κριτική υπό την απειλή μιας πειθαρχικής δίωξης ή της διαθεσιμότητας;

Η Πρωτοβουλία Ενημέρωσης και Δράσης για την Υπόθεση Στέλιου Αλεξανδρόπουλου καλεί σε ανοιχτή συζήτηση με τίτλο "Ακαδημαϊκή ελευθερία και θεσμοί: 'Εννοιες και πραγματικότητα" τη Δευτέρα 22 Απριλίου 2013 στις 14:30 στην Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, στο αμφιθέατρο Στέλιου Αλεξανδρόπουλου (Δ6).

Εισηγητές στην εκδήλωση θα είναι οι Κώστας Καβουλάκος (αναπληρωτής καθηγητής κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας και φιλοσοφίας του πολιτισμού στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης), Βασίλης Καρδάσης (καθηγητής οικονομικής ιστορίας στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών και Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης) και Δημήτρης Πατέλης (αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας στον τομέα Κοινωνικών Επιστημών του Πολυτεχνείου Κρήτης).

Ειδικότερα για την υπόθεση της πειθαρχικής δίωξης του Δημήτρη Πατέλη, που τον Οκτώβριο του 2010 έλαβε από τον τότε πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Ιωακείμ Γρυσπολάκη παραπεμπτήριο για το ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο των μελών ΔΕΠ μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ. Αξίζει ωστόσο να μνημονεύσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο Δημήτρης Πατέλης, σύμφωνα με την παραπεμπτήρια επιστολή διώκεται επειδή "με πράξεις και παραλείψεις παρέβη τις επιβαλλόμενες υποχρεώσεις του, της πίστεως εις το Σύνταγμα και τους Νόμους, καθώς και την επιβαλλόμενη εκ της θέσεώς του ακαδημαϊκή δεοντολογία. Υπέπεσε δε σε σειρά παραπτωμάτων τα οποία αντικειμενικώς κρινόμενα συνιστούν παραβάσεις της νομοθεσίας και του άρθρου 326 του Ν. 5343/1932 (ΦΕΚ Α85) [σημ. συντ. Πρόκειται για το ίδιο άρθρο με βάση το οποίο είχε παραπεμφθεί και ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος], αφού κατ' εξακολούθηση επί διετία και πλέον επιδεικνύει διαγωγή απάδουσα εις την αξιοπρέπεια του Πανεπιστημιακού Λειτουργού. Οι πράξεις αυτές θεωρούνται ως παραβάσεις υπηρεσιακού καθήκοντος, δυσφημιστική συμπεριφορά κατά των μελών ΔΕΠ, μελών του εκλεκτορικού σώματος, των οργάνων διοικήσεως του ιδρύματος, αρχών της Πολιτείας και της Εκκλησίας [!] ή άλλες πράξεις".

Σε είδα...

Σε είδα βιαστικό και αγχωμένο, να προσπαθείς να επιβάλεις τις προσωπικές σου επιλογές και να παρακάμπτεις τις αξιοκρατικές διαδικασίες του πανεπιστημίου, ώστε οι εκλεκτοί σου να κερδίζουν θέσεις σε μεταπτυχιακά προγράμματα.

Σε είδα να κρύβεσαι και να φοβάσαι όταν άρχιζαν οι ερωτήσεις και απαιτήσεις άλλων ακαδημαϊκών για έλεγχο επί των διαδικασιών.

Σε είδα ασφαλή και ήρεμο να περπατάς όλο περηφάνια βγαίνοντας από κομματικά γραφεία, σίγουρος πως το υπάρχον σύστημα είναι ικανό να σου εξασφαλίσει ατιμωρησία για τις παράτυπες δραστηριότητές σου.

Σε είδα να χλευάζεις τη Δικαιοσύνη και να φεύγεις καμαρωτός σαν παγόνι ύστερα από μια δίκη παρωδία, που πίστεψες πως ήταν η τελευταία πράξη του κουκουλώματος των ανήθικων πράξεών σου.

Σε είδα να αποφεύγεις να εμφανιστείς στην ορκομωσία του τμήματος του οποίου είσαι πρόεδρος, ανίκανος να αντιμετωπίσεις την αλήθεια, βρίσκοντας προφάσεις και αντικαταστάτες.

Σε είδα να αγχώνεσαι ξανά, γιατί η υπόθεση Αλεξανδρόπουλου δεν μπήκε στο αρχείο, και στο νέο δικαστήριο ίσως καταδικαστείς.

Σε είδα, τέλος, να χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, που ήταν στηριγμένη στην κλοπή και τη διαφθορά, και να τσαλακώνεις το κοστούμι σου σκίζοντας αφίσες, που απλά ενημέρωναν για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου και την εμπλοκή σου στα σκάνδαλα.

Εγώ θα συνεχίζω να διεκδικώ αξιοκρατία και θα σε δω απέναντί μου.

Θα συνεχίζω να απαιτώ διαφάνεια και ξέρω πως θα σε δω να εναντιώνεσαι.

Θα συνεχίζω να κολλάω αφίσες ενημέρωσης και συ "θλιβερή φιγούρα" σκίζε όσες θέλεις...

Ενημερωτική παρέμβαση στην τελετή αποφοίτησης του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης

Την Τετάρτη 27/4/2013 η Πρωτοβουλία Ενημέρωσης Και Δράσης για την Υπόθεση Στ. Αλεξανδρόπουλου αποφάσισε να παραστεί στην τελετή αποφοίτησης του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, που έλαβε χώρα την ίδια ημέρα στην Αίθουσα Δ3, και να κάνει ενημερωτική παρέμβαση με μοίρασμα ενός κειμένου, το οποίο αποτελούσε ένα σύντομο χρονικό της υπόθεσης, καθώς και κάλεσμα για στήριξη της διαδικασίας της έφεσης. Στο πίσω μέρος της αίθουσας αναρτήθηκε πανό με το σύνθημα “ΔΕ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ – ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ - Δικαιοσύνη στον Στέλιο Αλεξανδρόπουλο”, χωρίς ωστόσο αυτή τη φορά κάποιος να δηλώσει ότι έχει “ενοχληθεί” από τη κίνησή μας αυτή. Άλλωστε, από την τελετή απουσίαζε ο κατηγορούμενος στην υπόθεση και Πρόεδρος του Τμήματος, Κώστας Λάβδας, και υποθέτουμε ότι αυτή τη φορά άργησε να ενημερωθεί από φίλους, συνεργάτες ή φοιτητές του για την παρουσία μας. Και από τη στιγμή που δε βρέθηκε πάλι κάποιος με την “ευγενή” πρόθεση να μας φέρει “προ των ευθυνών μας”, φωτογραφίζοντας και καταγράφοντας τα πρόσωπά μας χωρίς τη συγκατάθεσή μας, όπως άλλωστε είχε συμβεί σε αντίστοιχη περίπτωση σε συμφοιτητές και φίλους μας, ανεβάζουμε τη φωτογραφία του πανό που τραβήξαμε εμείς μετά το τέλος της τελετής.

Ενημέρωση για την εκδίκαση της έφεσης

Ενημερώνουμε τους αναγνώστες του blog ότι η εκδίκαση της έφεσης, που είχε οριστεί να ξεκινήσει στις 3/4/2013, αναβλήθηκε για την Τρίτη, 14/5/2013. Με απόφαση του εφετείου, η διαδικασία θα συνεχιστεί χωρίς παράσταση πολιτικής αγωγής, καθώς θεωρήθηκε πως ο Ντίνος Ρητινιώτης, ο οποίος είχε ασκήσει την αγωγή που κίνησε τη διαδικασία της πρωτόδικης εξέτασης της υπόθεσης, δε φαίνεται από την έκθεση της εισαγγελέως να είναι άμεσα παθών, και άρα δεν του αναγνωρίζεται έννομο συμφέρον να παρίσταται ως ενάγων στην υπόθεση, οπότε θα εξεταστεί μόνο ως μάρτυρας. Εμείς ως Πρωτοβουλία συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη της διαδικασίας, και να ενημερώνουμε με όποιον τρόπο μπορούμε κάθε ενδιαφερόμενο.

Εκδήλωση στη Rosa Nera και έναρξη εκδίκασης της έφεσης

Η Πρωτοβουλία Ενημέρωσης και Δράσης για την Υπόθεση Αλεξανδρόπουλου την Τρίτη 2 Απρίλη στις 20:00 θα βρίσκεται στην κατάληψη της Rosa Nera στα Χανιά και την Τετάρτη 3 Απρίλη στις 9 στο Εφετείο Χανίων για την έναρξη εκδίκασης της έφεσης που άσκησε η εισαγγελέας πρωτοδικών Ρεθύμνου στην αθωώση των κατηγορουμένων.

“Η μνήμη βοηθάει πάντα την κριτική στάση”\

(φράση από τις τελευταίες χειρόγραφες σημειώσεις του Στ. Αλεξανδρόπουλου, Μάιος 2006)

Το καλοκαίρι του 2005 ο καθηγητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παν/μίου Κρήτης, Στέλιος Αλεξανδρόπουλος, μετά από τη διαμαρτυρία ενός φοιτητή για τον αποκλεισμό του από τη δεύτερη φάση επιλογής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του τμήματος, προσπαθεί να πράξει το αυτονόητο: να ελέγξει τη διαδικασία πριν δεχτεί να επικυρώσει τα αποτελέσματα.  Διαπιστώνει όντως παρατυπίες και, υπερασπιζόμενος τις αξίες του για αξιοκρατία και διαφάνεια στο δημόσιο πανεπιστήμιο, αγωνίζεται με όλα τα θεσμικά μέσα για τη διερεύνηση της υπόθεσης, μέσα σε ένα εξοντωτικό κλίμα τρομοκράτησης και ένοχης σιωπής των άλλων μελών του τμήματος. Συνεχίζει ακόμα να προσπαθεί μέχρι την επίδοση της πειθαρχικής δίωξης που του ασκείται τον Απρίλη του 2006 από τον τότε πρύτανη Ιωάννη Παλλήκαρη, για “συμπεριφορά βαρέως απάδουσα στη αξιοπρέπεια πανεπιστημιακού λειτουργού”, καθώς ασκούσε “αβάσιμη και δημόσια κριτική”. Στη Γενική Συνέλευση Τμήματος που ακολουθεί στις 3 Μαΐου 2006 ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος ζητά να τοποθετηθεί, ο λόγος όμως δε του δίνεται και, φορτισμένος, κατευθύνεται στο γραφείο του, όπου και πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς.

Τον Οκτώβριο του 2012 ξεκινάει η εκδίκαση της υπόθεσης, με κατηγορούμενους τον Ιωάννη Παλλήκαρη (τότε πρύτανη), τον Κώστα Λάβδα (τότε αντιπρύτανη), τον Δημήτρη Κοτρόγιαννο (τότε κοσμήτορα της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και πρόεδρο του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης), καθώς και τη Μαρία Μενδρινού (τότε διευθύντρια του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών), για παράβαση καθήκοντος όσον αφορά τις παρατυπίες και τις παρασκηνιακές διαδικασίες στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα και την πειθαρχική δίωξη του Στέλιου Αλεξανδρόπουλου. Μιας υπόθεσης όμως που κατά βάση αφορά την ποινικοποίηση της κριτικής και της διαμαρτυρίας και την καταπάτηση της ηθικής και εργασιακής αξιοπρέπειας. Παρά τις καταθέσεις που φώτισαν το απίστευτο κλίμα τρομοκρατίας και διαφθοράς που κυριαρχούσε μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο και το δίκτυο συναλλαγών που είχαν δημιουργήσει οι κατηγορούμενοι με τις κυρίαρχες παρατάξεις, καθώς και τις αμοραλιστικές, προκλητικές και αμετανόητες απολογίες τους, το δικαστήριο επέλεξε να επιβραβεύσει, με την αθωωτική του απόφαση,  τη διαπλοκή, τη συγκάλυψη, την εργασιακή τρομοκρατία, τη χυδαιότητα και τον κυνισμό.

Tην Τετάρτη, 3 Απριλίου 2013 στις 9:00, αρχίζει στο Εφετείο Χανίων η εκδίκαση της έφεσης που ασκήθηκε από την εισαγγελέα της υπόθεσης στην απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρεθύμνου. Σας καλούμε να στήριξετε και εσείς ενεργά την επανεξέταση της υπόθεσης. Σας καλούμε επίσης σε ενημερωτική συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά, την παραμονή της έφεσης Τρίτη 2 Απριλίου στις 20:00.

ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ – ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ

Δικαιοσύνη για το Στέλιο Αλεξανδρόπουλο

Σύνδεσμοι:
Πρωτοβουλία Ενημέρωσης και Δράσης για την Υπόθεση Στ. Αλεξανδρόπουλου
Κατάληψη Rosa Nera

Οι τελευταίες αναρτήσεις του μπλογκ μας

- Απάντηση της Πρωτοβουλίας σε προσωπικό μήνυμα του Ιωάννη Παλλήκαρη

- Σχόλιο στην επιστολή Παλλήκαρη (18-2-2013)

- Διάλογος "Εφημερίδας των Συντακτών" με Ιωάννη Παλλήκαρη

- Αρχίζει η εκδίκαση της έφεσης για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

Αρχίζει η εκδίκαση της έφεσης για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

Ενημερώνουμε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η εκδίκαση της έφεσης για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου αρχίζει την Τετάρτη 3 Απριλίου 2013 στο Εφετείο Χανίων.

Το πλήρες κείμενο της έφεσης είναι εδώ.

Διάλογος "Εφημερίδας των Συντακτών" με Ιωάννη Παλλήκαρη

Στις 28-2-2013, ο δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" άρθρο με τίτλο "Ξανά στο εδώλιο οι διώκτες του Αλεξανδρόπουλου". Το άρθρο προκάλεσε την αντίδραση του Ιωάννη Παλλήκαρη, που έστειλε επιστολή στην εφημερίδα (τη δημοσιεύουμε μετά το άρθρο), καθώς και την απάντηση του συντάκτη του, Μάριου Διονέλλη.

Ξανά στο εδώλιο οι διώκτες του Αλεξανδρόπουλου
Μάριου Διονέλλη

Σε νέα δίκη παραπέμπονται οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης Κωνσταντίνος Λάβδας, Δημήτρης Κοτρόγιαννος και Μαρία Μενδρινού μετά την έφεση που υπέβαλε η εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρεθύμνου κατά της αθωωτικής απόφασης του δικαστηρίου ως προς την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος στην υπόθεση των παράτυπων μεταπτυχιακών του Ιδρύματος.

Και οι τρεις καθηγητές είχαν παραπεμφθεί καθώς, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το 2006 είχαν ευνοήσει φοιτητές της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ για την είσοδό τους στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, αδικώντας ταυτόχρονα άλλους υποψηφίους, οι οποίοι είχαν περισσότερα προσόντα. Τις παρατυπίες αυτές είχε καταγγείλει ο καθηγητής Στέλιος Αλεξανδρόπουλος, χωρίς όμως να του δοθούν εξηγήσεις και οι αναλυτικοί πίνακες μοριοδότησης που είχε ζητήσει. Αντ” αυτού παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό για προσβολή του Πανεπιστημίου και τελικώς πέθανε μέσα στο γραφείο του προδομένος από την καρδιά του μετά και την ασφυκτική πίεση που του ασκήθηκε.

Στο κείμενο της έφεσης που υπέβαλε η εισαγγελέας Μαρία Δημητριάδου αμφισβητεί την απόφαση του δικαστηρίου και τονίζει πως «κατά την ακροαματική διαδικασία αποδείχτηκε πλήρως ότι οι δύο κατηγορούμενοι Λάβδας και Κοτρόγιαννος είχαν έντονη ανάμιξη και διασυνδέσεις με τις κομματικές φοιτητικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, παρενέβαιναν διαδικαστικά και οργανωτικά σ’ αυτές, ενισχύοντας είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά μια συνδιαλλαγή ενόψει της συμμετοχής των φοιτητικών παρατάξεων στις εκλογικές διαδικασίες πρυτάνεων, αντιπρυτάνεων – κοσμητόρων κ.λπ.». Στη συνέχεια της τετρασέλιδης έφεσης η εισαγγελέας αναλύει διεξοδικά τους τρόπους με τους οποίους μέσω της βαθμολόγησης ευνοήθηκαν τρεις συγκεκριμένοι υποψήφιοι όσον αφορά τα κριτήρια εισαγωγής και ταυτόχρονα αδικήθηκε αποδεδειγμένα ένας υποψήφιος. Για την καθηγήτρια Μαρία Μενδρινού η εισαγγελέας βλέπει επίσης παράβαση καθήκοντος, προσάπτοντάς της άμεση συνέργεια, καθώς «χωρίς τη δική της βαθμολόγηση δεν θα κατόρθωναν οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι να βλάψουν τους προαναφερθέντες υποψηφίους».

Επιπρόσθετα η εισαγγελέας Πρωτοδικών θεωρεί πως από την ακροαματική διαδικασία αποδείχτηκε ότι «αρνήθηκαν να χορηγήσουν στο μέλος ΔΕΠ Στέλιο Αλεξανδρόπουλο, που συμμετείχε στη Συνέλευση και θα ενέκρινε τα αποτελέσματα, τον αναλυτικό πίνακα της ποσοτικοποιημένης βαθμολογίας κάθε υποψηφίου». Το κείμενο της εισαγγελέως είναι πραγματικός καταπέλτης για τους κατηγορούμενους, καθώς τους αποδίδει πρόθεση συγκάλυψης, τονίζοντας πως οι καταστάσεις μοριοδότησης δεν δόθηκαν στον Στέλιο Αλεξανδρόπουλο «με πρόθεση να ωφελήσουν τους εν λόγω υποψηφίους και να μην αποδειχτεί η έκνομη δράση των ιδίων».

Δεν έχει καθαρογραφεί η απόφαση

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως, αντίθετα με την πρόταση αλλά πλέον και την έφεση της εισαγγελέως, η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου, που εκδόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, δεν δικαιολογήθηκε στην αίθουσα από την πρόεδρο του δικαστηρίου και ούτε έχει ακόμα καθαρογραφεί ώστε να γίνει γνωστό το σκεπτικό της.

Ιδιαίτερη αίσθηση στον χώρο του πανεπιστημίου προκάλεσε η ανακοίνωση του πρώην πρύτανη Γιάννη Παλλήκαρη μετά τη δική του αθώωση για την ίδια υπόθεση (σ.σ.: είχε δικαστεί για παράβαση καθήκοντος ως προς την παραπομπή Αλεξανδρόπουλου στο πειθαρχικό συμβούλιο του Ιδρύματος). Σε επιστολή του προς τα μέλη ΔΕΠ ο κ. Παλλήκαρης είχε επιτεθεί στους συναδέλφους του που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας, χαρακτηρίζοντάς τους «θλιβερές φιγούρες που καπηλεύονται τις κρίσιμες αγωνίες των νέων μας». Αήθης ήταν και η επίθεση που εξαπέλυσε στο ίδιο κείμενο προς την καθηγήτρια Σουζάννα Παπαδοπούλου, η οποία είχε συντάξει και το επιβαρυντικό για τον ίδιο πόρισμα μετά από εντολή διερεύνησης που είχε λάβει από τη Σύγκλητο.

Ο πρώην πρύτανης

Στο κείμενό του ο πρώην πρύτανης σχολιάζει σκωπτικά ένα ατύχημα (πτώση και τραυματισμό) που είχε στον χώρο του δικαστηρίου η κ. Παπαδοπούλου αναφέροντας: «Η έμπειρη και επιβραβευμένη διδάσκαλος μπορεί ακόμη να διδαχτεί μερικά πράγματα από τα μηνύματα τα οποία ελπίζω να έλαβε και με το ατύχημα που είχε περιμένοντας στους διαδρόμους του δικαστηρίου, αλλά και από το αποτέλεσμα της δίκης».

Σε δήλωσή της στην «Εφ.Συν.» η κ. Παπαδοπούλου χαρακτηρίζει ηθικά απαράδεκτη τη δήλωση Παλλήκαρη και υπενθυμίζει ότι κατά τη σύνταξη του πορίσματος, την οποία της ανέθεσε η Σύγκλητος, και κατά τις καταθέσεις της στο δικαστήριο ενήργησε σύμφωνα με τη συνείδησή της, τις ηθικές της αρχές και την ακαδημαϊκή δεοντολογία.

Αναλυτική ενημέρωση για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου στο http://protovoulia-alexandropoulou.blogspot.gr/

Η επιστολή Παλλήκαρη και η απάντηση του δημοσιογράφου, δημοσιεύτηκαν στην ηλεκτρονική εκδοχή της "Εφημερίδας των Συντακτών" (εδώ):

Επιστολή του κ. Ιωάννη Παλλήκαρη, πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

13/3/2013

Μετά το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» (28/2/2013) με τίτλο «Ξανά στο εδώλιο οι διώκτες του Αλεξανδρόπουλου», το οποίο αναφερόταν στην παραπομπή σε νέα δίκη των καθηγητών Κωνσταντίνου Λάβδα, Δημήτρη Κοτρόγιαννου και Μαρίας Μενδρινού μετά την έφεση που υπέβαλε η εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρεθύμνου κατά της πρόσφατης αθωωτικής απόφασης του δικαστηρίου, λάβαμε από τον κ. Ιωάννη Παλλήκαρη, πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης ο οποίος αθωώθηκε στην ίδια δίκη -και πάντως δεν παραπέμπεται σε νέα- την παρακάτω επιστολή:

«Αγαπητέ κύριε Διονέλλη,

είμαι σίγουρος πως θα γνωρίζετε, ότι η μισή αλήθεια είναι το χειρότερο ψέμα.

Εάν ισχύει λοιπόν αυτό, δημοσιεύσετε παρακαλώ, χωρίς σχόλια, ολόκληρη την επιστολή μου και αφήστε τους αναγνώστες σας να την κρίνουν, αντί να κάνετε επιλεκτική χρήση περικοπών, για να κατασκευάζετε αντιπάλους εκεί που δεν υπάρχουν.

Αν ψάξετε ίσως στην ουσία της, θα καταλάβετε τι πραγματικά προτείνω και για την κυρία Παπαδοπούλου και για το Πανεπιστήμιο εν γένει.

Λυπάμαι ειλικρινά.
Καθ. Ιωάννης Παλλήκαρης»

--------------------------------

Και η απάντηση του συντάκτη μας:

Κύριε καθηγητά,

ασφαλώς γίνεται σεβαστό το αίτημά σας να δημοσιευτεί ολόκληρη η επιστολή σας προς τα μέλη ΔΕΠ μετά την αθώωσή σας. Όπως ελπίζω σέβεστε και την προσπάθειά μου να αναγνωρίζω τις «ειδήσεις» μέσα σε ένα μακροσκελές κείμενο. Από το δικό σας κείμενο η είδηση δεν είναι ότι ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος, πρώην πρύτανης, καλεί τους άλλους δασκάλους σε διάλογο «γύρω από το ίδιο τραπέζι». Αυτό θα ήταν το αυτονόητο σε κάθε χρονική στιγμή, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της ασκούμενης από εσάς διοίκησης.

Είδηση είναι όταν ο δάσκαλος επαναλαμβάνει τη φράση «θλιβερές φιγούρες» αναφερόμενος στους συναδέλφους του και καλεί μέσω μιας διφορούμενης φράσης γυναίκα συνάδελφό του, επίσης καταξιωμένη δασκάλα, να «διδαχτεί» από «τα μηνύματα που έλαβε από το ατύχημα που είχε περιμένοντας στους διαδρόμους του δικαστηρίου».

Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποίησα και τη λέξη «αήθης» σχετικά με τη συγκεκριμένη αναφορά σας.

Γνώμη μου είναι ότι δε γίνεται με τέτοιους όρους ο «διάλογος γύρω από το ίδιο τραπέζι». Εξάλλου, θα ήταν ευχής έργο να είχαν κληθεί όλοι στον διάλογο αυτό. Στο συγκεκριμένο τραπέζι όμως, υπάρχει μια κενή θέση εδώ και επτά χρόνια.

Με σεβασμό,
Μάριος Διονέλλης

Σχόλιο στην επιστολή Παλλήκαρη (18-2-2013)

Στις 18 Φεβρουαρίου 2013, ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και κατηγορούμενος για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου, Ιωάννης Παλλήκαρης, έστειλε σε αδιευκρίνιστο αριθμό μελών ΔΕΠ (οι παραλήπτες ήταν μη κοινοποιημένοι) την παρακάτω επιστολή, την οποία παραθέτουμε αυτούσια, χωρίς να αλλάξουμε ούτε κόμμα. Στη συνέχεια, στις 19 Φεβρουαρίου 2013, η καθηγήτρια Σουζάννα Παπαδοπούλου τού απάντησε, κοινοποιώντας παράλληλα την επιστολή του στο σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Μετά την απάντηση Παπαδοπούλου, ακολουθούν τα δικά μας σχόλια στην επιστολή Παλλήκαρη.

Ηράκλειο 18 Φεβρουαρίου 2013

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Η πρόσφατη αθώωσή μου για την υπόθεση Αλεξανδρόπουλου και μάλιστα με εισήγηση της εισαγγελέως, κλείνει ένα κύκλο μιας θητείας και εμπλοκής μου στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου μαζί με την προ διετίας, με εισαγγελικό βούλευμα, αθώωσή μου, μετά από την πενταετή βέβηλο επίθεση κατά του προσώπου μου, από τον κίτρινο τύπο του Νησιού μας, μου δίδουν το δικαίωμα να σας κοιτάξω ξεκάθαρα στα μάτια, ακόμη και εκείνων που δεν θέλουν να δούνε και να σας μεταφέρω την συσσωρευμένη εμπειρία μου και τον προβληματισμό μου από αυτήν την δύσκολη διαδρομή.

Το δικαστήριο, απαλλάσοντας και τους κ.κ. Λάβδα, Κοτρόγιαννο και Μενδρινού, στην ουσία συγχρόνως, δεν θέλησε να «ποινικοποιήσει» την πολιτική μέσα στα Πανεπιστήμια και να πολιτικοποιήσει μια δίκη, η οποία διήρκησε 3 μήνες με 29 δικάσιμες!, με έντονο παρασκήνιο και πιέσεις της πολιτικής αγωγής και την συντεταγμένη και συντονισμένη παρουσία μαρτύρων κατηγορίας, κατά σύμπτωση, αποκλειστικά της ίδιας πολιτικής αποχρώσεως και δυστυχώς οι περισσότεροι εξ αυτών Συνάδελφοι!.

Το μήνυμα αυτής της απόφασης, έχει ιδιαίτερη σημασία για την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, όπου όλοι οι θεσμοί έχουν απαξιωθεί μαζί και η Ακαδημία, η οποία οδηγείται συχνά στα έδρανα της δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης, που και αυτή ως θεσμός, προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της, σε μια χώρα που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της.

Αυτή η απόφαση, μας λέει το αυτονόητο, ότι η δικομανία και ο αλληλοσπαραγμός των τελευταίων ετών, πρέπει κάποτε να σταματήσει και ότι ο Ακαδημαϊκός χώρος, πρέπει να βρει το θάρρος, να λύσει εσωτερικά τα προβλήματά του, να κάνει την αυτοκριτική του και να επανασυσταθεί. Παράλληλα, επιβεβαιώνει και ελπίζει, ότι το Ακαδημαϊκό ήθος και η κρίση είναι τουλάχιστον ισότιμο εκείνου της δικαιοσύνης.

Αγαπητοί Συνάδελφοι, είναι λογικό οι φοιτητές να επιθυμούν μια αλλαγή, σε ένα σαθρό κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον. Δυστυχώς, το κάθε κόμμα, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτήν τους την ανασφάλεια, αγνοώντας ότι οι πολιτικοί απέτυχαν σε αυτήν την χώρα, είτε συμπολιτευόμενοι, είτε αντιπολιτευόμενοι.

Εκείνο όμως το οποίο δεν καταλαβαίνω, είναι εκείνες οι «θλιβερές φιγούρες» Ακαδημαϊκών συναδέλφων, των οποίων ο κομματικός ρόλος, προέχει της Ακαδημαϊκής τους λειτουργίας εντός του Πανεπιστημίου, με αποτέλεσμα να καπηλεύονται τις κρίσιμες αγωνίες των νέων μας.

Η αθώωση δεν σημαίνει απολύτως τίποτε.

Κανείς δεν δικαιώθηκε και όλοι τελικά χάσαμε, όταν αφήσαμε την Ακαδημαϊκή λειτουργία να αποτελεί βορρά στα στόματα των δικηγόρων και να διασύρεται στα κομματικά φύλλα και στις ιστοσελίδες.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, για ένα τρίτο αντικειμενικό κριτή, ο οποίος άκουσε επί 30 περίπου ημέρες, όλες τις πλευρές, ότι «όσο» παραποιημένα ήταν τα στοιχεία των συνοπτικών, αναλυτικών ή άλλων πινάκων του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού, όπως ίσως και κάθε μεταπτυχιακού, τόσο παραποιημένα ή κατασκευασμένα, ήταν και τα στοιχεία στα οποία βασίστηκαν τα πορίσματα των Συναδέλφων του κατηγορητηρίου. 

Η δική μου αντίληψη είναι ότι, όλα αυτά κινήθηκαν στα «όρια» της αντικειμενικότητας και αυτά τα όρια δεν κρίνονται στα πολιτικά δικαστήρια, όπως ορθά μας «δίδαξε» η δικαιοσύνη ενός περιφερειακού δικαστηρίου, αλλά βελτιώνονται και οριοθετούνται μέσα στον Ακαδημαϊκό χώρο.

Ας καθίσουμε λοιπόν ξανά γύρω από το Τραπέζι, να μιλήσουμε ξανά με ανοικτά χαρτιά και καλή διάθεση και αν δεν καταφέραμε να το πράξουμε μέχρι τώρα, ή μάλλον αν το χάσαμε ωριμάζοντας, ας το επιδιώξει ως εσωτερική στρατηγική, το νεοσυσταθέν Συμβούλιο, που ελπίζω τουλάχιστον αυτό, να αφήσει τις κομματικές του ταυτότητες στο σπίτι!. 

Και επειδή μία καλή χειρονομία, μπορεί να αποτελέσει την απαρχή αυτού του Ακαδημαικού διαλόγου που τόσο πολύ χρειαζόμαστε, προτείνω αυτή να γίνει από τους αθωωθέντες συναδέλφους, με την απόσυρση της αγωγής τους κατά της συναδέλφου κυρίας Σουζάνας Παπαδοπούλου. 

Εκφράζω αυτή μου την άποψη, διότι πιστεύω ότι και Αυτή ακόμη, η έμπειρη και επιβραβευμένη διδάσκαλος, μπορεί ακόμη να διδαχτεί μερικά πράγματα, από τα μηνύματα τα οποία ελπίζω να έλαβε και με το ατύχημα που είχε περιμένοντας στους διαδρόμους του δικαστηρίου, αλλά και από το αποτέλεσμα της δίκης. 

Ευχαριστώ

Γιάννης Παλλήκαρης

 Απάντηση Σουζάννας Παπαδοπούλου

Ηράκλειο, 19.2.2013

Απάντηση στην επιστολή του κ. Παλλήκαρη

Δεν θα σχολιάσω τη διενέργεια της δίκης ούτε την απόφαση του δικαστηρίου.

Δηλώνω μόνο ότι εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι κατά τη σύνταξη του πορίσματος, την οποία μου ανέθεσε η Σύγκλητος, και κατά τις καταθέσεις μου στο δικαστήριο ενήργησα σύμφωνα με τη συνείδησή μου, τις ηθικές μου αρχές και την ακαδημαϊκή δεοντολογία.

Σουζάννα Παπαδοπούλου

Ομότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Μαθηματικών

Το σχόλιό μας:

Καταρχάς να διευκρινίσουμε ότι προβληματιστήκαμε πολύ και συζητήσαμε εκτεταμένα την επιστολή του πρώην πρύτανη. Δυσκολευτήκαμε πολύ να πιστέψουμε ότι ένας ακαδημαϊκός καθηγητής μπορεί να έχει γράψει αυτό το κείμενο, με αυτό ύφος, με αυτή τη σύνταξη (συμπεριλαμβανομένων των σημείων στίξης), με αυτή την ορολογία και με τόσες αντιφάσεις. Και για αυτό το λόγο μπήκαμε στη διαδικασία να το σχολιάσουμε.

Ο πρώην πρύτανης στην επιστολή του επιτίθεται σε μεγάλο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας: συνάδελφοι «θλιβερές φιγούρες», φοιτητές υποχείρια, αριστερή σκευωρία, κομματικά φερέφωνα. Μας είναι αδιανόητο το είδος της ηθικής που ενσαρκώνει ο Ιωάννης Παλλήκαρης, καταφερόμενος με αυτόν τον τρόπο εναντίον συναδέλφων, καθηγητών και φοιτητών. Ενώ από τη μία πλευρά, κατηγορεί τους αριστερούς συναδέλφους του ότι προτάσσουν την κομματική τους ιδιότητα σε σχέση με την ακαδημαϊκή, το σύνολο του κειμένου του βασίζεται ακριβώς στην αναπαραγωγή αυτής της αντίληψης.

Από την άλλη πλευρά, αντιφάσκοντας με το παραπάνω σχήμα, φαίνεται να κατασκευάζει μια ενιαία πανεπιστημιακή κοινότητα, χωρίς ταξικές διαφορές και ηθικές αντιθέσεις. Σύμφωνα με τον Παλλήκαρη, οι όποιες συγκρούσεις στο εσωτερικό της, συνιστούν προϊόν κομματικής σκευωρίας.

Ταυτόχρονα, φαίνεται να απαξιώνει την πολιτική στο σύνολό της, λέγοντας ότι «οι πολιτικοί απέτυχαν σε αυτήν την χώρα, είτε συμπολιτευόμενοι, είτε αντιπολιτευόμενοι». Πάνω σε αυτή την τελευταία θέση έχει βασιστεί ένα ολόκληρο ρεύμα απαξίωσης των θεσμών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δίνοντας πάτημα στην αναπαραγωγή φασιστικών ιδεολογιών και πρακτικών. Φαίνεται σα να προδίδει ακόμη κι εκείνους τους πολιτικούς και κομματικούς του συμμάχους, προβάλλοντας μια απολίτικη θέση που δεν είναι τυχαίο ότι είναι της μόδας τελευταία. Αυτούς ακριβώς τους θεσμούς θα όφειλε να υπερασπιστεί ως πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Με τους όρους που χρησιμοποιεί στο κείμενό του, δεν αντιλαμβανόμαστε ποια μορφή θα μπορούσε να έχει ο διάλογος στον οποίο καλεί και ποιοι ακριβώς θα ήθελε να είναι οι συνομιλητές του. Μας δίνει την εντύπωση ότι το κάλεσμα του σε διάλογο είναι εντελώς προσχηματικό και αποσκοπεί στη δημιουργία εντυπώσεων. Αν ήταν ειλικρινείς οι προθέσεις του, όφειλε να είχε καλέσει αυτόν το διάλογο έξι χρόνια νωρίτερα και όχι τώρα εκ του ασφαλούς. Ωστόσο, επιφυλασσόμαστε να τον καλέσουμε εμείς σε αυτόν τον διάλογο, σε εκδήλωση που σκοπεύουμε να οργανώσουμε στο πανεπιστήμιο.

Ακόμη περισσότερο μας εντυπωσίασε η αναφορά του στην κυρία Παπαδοπούλου και στο ατύχημα που επικαλείται. Η κυρία Παπαδοπούλου πράγματι είχε ένα ατύχημα σε μία από τις αναβολές της δίκης και ο πρώην πρύτανης την είχε μεταφέρει στο νοσοκομείο. Θεωρούμε ανήθικη την αναφορά, καθώς και τον τρόπο που τη χρησιμοποιεί ως το μάθημα από οποίο θα έπρεπε να διδαχθεί η κα Παπαδοπούλου.

Ως προς την επίκληση για απόσυρση της αγωγής των Λάβδα, Κοτρόγιαννου και Μενδρινού για 600.000 ευρώ στην κα Παπαδοπούλου, ο πρώην πρύτανης κατέστησε πέρα από σαφές ότι η αγωγή είχε ασκηθεί για λόγους εκφοβισμού, και εφόσον τελείωσε η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης δεν έχει πλέον λόγους να υφίσταται. Θεωρούμε τελείως υποκριτική την επίκλησή του, που προσπαθεί να δημιουργήσει θετικό κλίμα προς το πρόσωπό του. Αν ήταν ειλικρινής, θα είχε αποτρέψει τους «συναδέλφους» του ή θα τους είχε καλέσει να την αποσύρουν νωρίτερα.

Εν κατακλείδι, θα συμφωνούσαμε σε δύο πράγματα με τον κ. Παλλήκαρη. Κατά πρώτον,  ότι η αθώωση δεν σημαίνει τίποτα. Κατά δεύτερον, ότι όντως επιθυμούμε μια αλλαγή. Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι και ο ίδιος είναι μέρος αυτού του «σαθρού κοινωνικο-οικονομικού περιβάλλοντος» από το οποίο προσπαθούμε να απαλλαγούμε.

Απάντηση της Πρωτοβουλίας σε προσωπικό μήνυμα του Ιωάννη Παλλήκαρη

Στις 25-2-2013, μέλος της Πρωτοβουλίας έστειλε στους σέρβερ του πανεπιστημίου ενημέρωση για τις νέες αναρτήσεις του μπλογκ. Στις 28-2-2013 ο κ. Παλλήκαρης έστειλε το  παρακάτω μήνυμα στους σέρβερ του πανεπιστημίου ως απάντηση, απευθυνόμενος προσωπικά στο μέλος της Πρωτοβουλίας. Παραθέτουμε αυτούσιο το μήνυμά του και του απαντούμε στη συνέχεια.

Μήνυμα Παλλήκαρη:

Αγαπητή Marinad

Θα ήθελα να σας συμβουλεύσω ότι η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το μεγαλύτερο ψέμα.

Επειδή αναφέρεστε σε γεγονότα και καταστάσεις εποχών που δεν ήσασταν στο Πανεπιστήμιο, εκτός εάν συγκαταλέγεστε στους αιώνιους φοιτητές, θα πρέπει να ρωτήσετε αυτούς που σας πληροφορούν, να σας πουν όλη την αλήθεια και εάν δεν την ξέρουν, να τους πείτε ότι η σκευωρία που είχε στηθεί πίσω από το όνομα Παλλήκαρης, από γνωστά συμφέροντα, κατέπεσε παταγωδώς από απαλλακτικό βούλευμα (228/2010) επί όλων των θεμάτων του Εφετείου Χανίων, το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε στα αρχεία των Ελληνικών δικαστηρίων.

 Ι. Π.

Η δική μας απάντηση:

Κύριε Παλλήκαρη,

Καταρχάς θεωρούμε απαράδεκτη και ανήθικη την προσωπική απεύθυνση και επίθεση προς ένα και μόνο μέλος μιας συλλογικότητας που απλά ανέλαβε να γνωστοποιήσει στο πανεπιστήμιο τα κείμενά της. Επειδή οι παρεμβάσεις μας θα είναι συνεχείς, σε περίπτωση που θα θέλατε να συνεχίσετε να μας απαντάτε, θα ήταν προτιμότερο να απευθύνεστε στη συλλογικότητα και όχι σε μεμονωμένα μέλη της.

Όσον αφορά την ουσία της απάντησής σας προς το μέλος της συλλογικότητας μας, έχουμε να πούμε τα εξής:

Ατόπημα πρώτο: Κύριε Παλλήκαρη, κατανοούμε την ανάγκη σας να απενοχοποιηθείτε στις συνειδήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, υποστηρίζοντας ότι μόνο εσείς γνωρίζετε την αλήθεια για την υπόθεση, ενώ όλοι οι υπόλοιποι κολυμπάμε στην παραπληροφόρηση και τον κιτρινισμό. Ίσως είναι βολικό να στηρίζεστε στην εντύπωση ότι το φοιτητικό κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας ανανεώνεται κάθε τέσσερα χρόνια, και μαζί του πεθαίνει και η μνήμη. Ωστόσο τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει. Δεν αποτελούμε μέλη καμίας σκευωρίας εις βάρος σας και δεν θεωρούμε ότι είσαστε θύμα καμίας κατάστασης. Με το να απαξιώνετε οποιονδήποτε δεν ήταν παρών στο Ρέθυμνο το 2006 και 2007, καθώς και το πλήθος των πηγών που υπάρχουν για το θέμα (ανακοινώσεις συνελεύσεων τμημάτων, φοιτητικών γενικών συνελεύσεων, συνελεύσεων εργασιακών χώρων του πανεπιστημίου και πλήθος άρθρων), δεν θα κατορθώσετε να αποδείξετε την αθωότητά σας. Όσα δικαστήρια κι αν αποφανθούν για το αντίθετο, θα συνεχίζετε να είσαστε ηθικά ένοχος στις συνειδήσεις μας. Άλλωστε, παρότι επικαλείστε τη δικαιοσύνη, και εσείς ο ίδιος την αμφισβητείτε, μιας  «που και αυτή ως θεσμός, προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της, σε μια χώρα που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της» (επιστολή σας στις 18 Φεβρουαρίου 2013).

Ατόπημα δεύτερο: Θεωρούμε ότι στην απάντησή σας προς το μέλος της συλλογικότητάς μας δεν απαντάτε –ίσως επειδή δεν μπορείτε- σε τίποτα επί της ουσίας και το μόνο που κάνετε είναι να υποβιβάσετε το λόγο μας, θεωρώντας ότι είμαστε υποχείρια των αντιπάλων σας και δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε δική μας άποψη σε σχέση με την υπόθεση.

Ατόπημα τρίτο: Δεν αντιλαμβανόμαστε με ποιον τρόπο υποβιβάζετε το λόγο μας με το αν ανήκουμε ή όχι σε αυτό που ονομάζετε «αιώνιους φοιτητές». Θεωρούμε ότι αυτή η κατασκευασμένη και παραπλανητική κατηγορία, των λεγόμενων «αιώνιων φοιτητών», έχει τύχει ευρείας πολιτικάντικης και λαϊκιστικής χρήσης, αποπροσανατολίζοντας από τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστήμιου. Ως εκ τούτου δεν μας παραξενεύει που τη χρησιμοποιείτε.

Ατόπημα τέταρτο: Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρείτε ότι μπορείτε να αναλάβετε τον πατερναλιστικό ρόλο να μας νουθετήσετε. Αυτό από μόνο του δείχνει τη γενικότερη αντίληψη που έχετε για τους φοιτητές. Ωστόσο, η πορεία σας στη διοίκηση του πανεπιστήμιου δεν σας επιτρέπει να μας δίνετε συμβουλές.

Τέλος, αν και δεν έχει τόση σημασία, σας ενημερώνουμε ότι η ομάδα μας αποτελείται από φοιτητές και μη, κάποιοι από τους οποίους ήταν στο Ρέθυμνο το 2006 και το 2007.

Πρωτοβουλία Ενημέρωσης και Δράσης για την Υπόθεση Αλεξανδρόπουλου

Υ.Γ. Εφόσον αρχίσαμε αυτή τη συνομιλία, έχουμε πραγματική περιέργεια να μάθουμε ποια είναι αυτά τα τόσο ισχυρά συμφέροντα που σας αντιμάχονται και για ποιο λόγο συγκεκριμένα εσάς, αφού το κέντρο του σύμπαντος απέχει πολύ από το προσωπικό σας γραφείο.